کد مطلب:29388 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:95
4431. امام علی علیه السلام - به هنگام خوردن و نوشیدن -:بار خدایا! این از بخشش توست. آن را بر ما مبارك ساز و روا دار، و در آنچه خوردیم و نوشیدیم، جایگزینی برای ما قرار ده. بدون قدرت و توانی در ما، به ما روزی دادی و آن را نیك گردانیدی. سپاسْ تو را. پروردگارا! ما را از شكرگزاران قرار ده.[2]. 4432. امام علی علیه السلام - هرگاه خوردن غذا را به پایان می رساند -:سپاسْ خدایی را كه ما را بسنده گشت، اكرام نمود، بر دریا و خشكی ما را حمل كرد، از پاكی ها روزی مان داد و ما را بر بسیاری از آفریده هایش برتری بخشید. سپاسْ خدایی را كه مخارج ما چرا برعهده گرفت و بر ما نعمت فراوان داد.[3]. 4433. امام باقرعلیه السلام:علی علیه السلام هرگاه افطار می كرد، روی دو زانو می نشست تا سفره بیفتد و می گفت:«بار خدایا! برای تو روزه گرفتیم، و با روزیِ تو افطار می كنیم. آن را از ما بپذیر. به درستی كه تو شنونده و دانایی».[4]. 4434. امام باقرعلیه السلام:قنبر، غلام علی علیه السلام، افطار او را برایش آورد... علی علیه السلام قدح را گرفت. هنگامی كه خواست بنوشد، گفت:«به نام خدا! پروردگارا! برای تو روزه گرفتیم و با روزی تو افطار می كنیم. از ما بپذیر كه تو شنونده و دانایی».[5].
4430. امام علی علیه السلام - به پسرش حسن علیه السلام -:پسرم! هیچ لقمه سرد یا گرمی نخور، و آب كم یا زیادی ننوش، جز آن كه پیش از خوردن و قبل از نوشیدن بگویی: «بار خدایا! من در خوردن و نوشیدنم، از تو سلامت از درد، توان یافتن برای فرمانبری از تو و یاد تو و شكر تو تا هنگامی كه آن آب و غذا را در بدنم باقی می گذاری، خواستارم، و این كه به توان آن غذا، مرا بر پرستشت تشویق كنی و پرهیز شایسته از نافرمانی ات را به من الهام نمایی». اگر چنین دعا كنی، از خرابی و زیان آن، در امان خواهی بود.[1].